همه جامعه درس اخلاق می‌دهد اما در عمل همه بی‌اخلاقیم
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۶۱۴۵۳
قطب‌الدین صادقی در نشست معرفی مجموعه نمایشنامه سیروس همتی گفت: در جامعه امروزی همه جا به ما درس اخلاق می‌دهند اما در عمل نشان می‌دهیم که چقدر بی اخلاقیم.
به گزارش بی‌باک، مراسممعرفی و بررسی مجموعه نمایشنامه «سه سه» اثر سیروس همتی با حضور رحمت امینی و قطب الدین صادقی و جمعی از علاقه‌مندان در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ابتدای این نشست بخشی از نمایشنامه «سه سه» با حضور فریدون محرابی اجرا شد. سپس سیروس همتی پشت تریبون آمد تا در کنار رحمت امینی به معرفی نمایشنامه «سه سه» بپردازند.
همتی که تجربه تدریس درس ریاضی را دارد، درباره تاثیر آن در نمایشنامه نویسی بیان کرد: ریاضی در امر نوشتن و کارگردانی خیلی کمک می‌کند. بحث‌هایی همچون اشکال هندسی، دایره، اشکال چند ضلعی، استقرای ریاضی، آمار و احتمالات در شخصیت‌پردازی نمایش بسیار کمک می‌کند. به اعتقاد من در حال حاضر ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی بین ریاضیات، موسیقی، تئاتر و کارگردانی تئاتر و سینما وجود دارد. آموزش ریاضی در نمایش میزانسن‌ها خیلی به من کمک کرده است.
همتی که اولین نمایشنامه‌اش در سال ۸۵ منتشر شده است، به موضوع اصلی بسیاری از نمایشنامه‌هایش یعنی جنگ اشاره کرد و گفت: من عزیز ترین کسانم را در جنگ از دست داده‌ام. بعضی از مطالب دیگر هم الهام از جامعه و یا به سفارش جامعه است. مجموعه نمایش نامه سه سه شاید کوتاه ترین نمایشنامه ای باشد که تا کنون خوانده اید.
پس از بیان خلاصه ای از هر نمایشنامه توسط همتی، رحمت امینی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و نمایش نامه نویس درباره سیروس همتی و نمایشنامه‌اش شروع به صحبت کرد. وی گفت: همت غیر از نمایشنامه نویسی بازیگر و کارگردان است. این موضوع حسن‌های زیادی دارد. اگر کسی فقط نمایشنامه نویس باشد و او را به عنوان نمایش نامه نویس بشناسند جایگاه خود را دارد. مانند اکبر رادی و محمد چرمشیر. اما همت ویژگی اش این است که به عنوان بازیگر هم با دیالوگ آشناتر است. او نمایشنامههای دیگری را هم کارگردانی و بازی کرده است. بنابراین وقتی نمایشنامه می‌نویسد می‌داند گردش کلمات در دهان یک بازیگر باید چگونه باشد. همتی فقط کارش این نیست که مکالمه ای بین دو آدم شکل بدهد. بلکه دیالوگ نویسی او کارهای مختلفی را برای مخاطب انجام می‌دهد. یک موقعیت ساده در دیالوگ باید به یک موقعیت ویژه و دراماتیک تبدیل شود.
وی افزود: نویسنده در نمایشنامه‌اش موضوع را از صافی ذهن و تخیل خود می‌گذراند و شروع به نوشتن می‌کند. دو مدل انتشار نمایشنامه وجود دارد. یکی به صورت نمایشنامه تکی که در یک کتاب به چاپ می‌رسد مثل اغلب آثار اکبر رادی یا مرگ یزدگرد بیضایی یا معمولا یک نمایشنامه نویس تصمیم می‌گیرد مجموعه اثر منتشر کند. در مجموعه نمایشنامه حالت‌های مختلفی از نظر مضامین و ساختار وجود دارد. مثلا کمدی‌ها، اجتماعی‌ها و تراژدی‌ها. گاهی هم ناشری مجموعه آثار نویسنده‌های مختلف را چاپ می‌کند.
همتی درباره دیالوگ نویسی در نمایشنامه توضیح داد: دیالوگ از نظر من آن چیزی است که چند معنا را در خود داشته باشد و در آن واحد چند مفهوم را زیر سوال ببرد. سعی کردم به این موضوع توجه کنم.
امینی بیان کرد: همیشه نویسنده از طریق مخاطبانش متهم است که خودت یکی از شخصیت‌ها هستی. می‌تواند اینطور باشد یا نباشد. در نمایشنامه نویسی درام سخت‌تر از بقیه نمایشنامه‌ها است. در دراماتیک باید آدم‌هایی را خلق کنی که هریک ساختار خودشان را داشته باشند و تو پشتش نباشی. قرار نیست اندیشه‌های نویسنده را بشنویم. سختی کار درام نویسی در همین است. در درام نویسی صحنه به صحنه پاس کاری توپ در زمین بازی انجام می‌شود. یکی از شگردهای نوشتن نمایشنامه درست نوشتن و مطلوب نوشتن است که موقع نوشتن ابعاد درونی شخصیت را بدانی. گاهی درام نویس‌ها از افراد آشنای فامیل استفاده می‌کنند که می‌تواند به عنوان شخصیت داستانی خلق می‌کنند.
قطب‌الدین صادقی نویسنده و کارگردان تئاتر در ابتدا با ابراز خوشحالی از برگزاری نشست پیرامون نمایشنامه گفت: خوشحالم نمایشنامه انقدر جدی گرفته شده است. سیروس همتی را من ذره ذره کشف کردم. ابتدا با بازیگری او آشنا شدم که بازیگری شش دانگ بود. کم کم متوجه شدم نمایشنامه هم می‌نویسد. نوع نگاهش به جامعه، انسان و عشق را به خوبی در نمایشنامه‌هایش عنوان کرده است. کم کم فهمیدم کارگردان هم هست. به مرور فهمیدم از هر انگشتش هنری می‌ریزد. او یک نگاه طنزآمیز به جهان و انسان دارد که نشانه بلوغ فکری است. در نوشته‌هایش یک جور غافلگیری وجود دارد. نگاه متفاوت به آدم‌ها دارد. موضوعات به ظاهر کوچک را بیشتر توجه می‌کند که سخت تر است. در واقع هنر همین است که چیزهایی که دیگران به سادگی از آن عبور می‌کنند و کانون فکر و توجه نیستند به آن معنای متفاوت دهیم.
وی ادامه داد: درشت کردن احساسات و اندیشه‌هایی که متوجه نمی‌شویم از وظایف است. کار هنر درشت نمایی احساسات و ارزش‌هایی است که ادراک و فهم‌مان نسبت به آن نباشد نمی‌دانیم کجا زندگی می‌کنیم و چگونه زندگی می‌کنیم. سیروس همتی شخصیت‌های نادری را می‌آورد که جذاب است. وضعیت‌های تئاتری هم که به وجود می‌آورد شامل همین نگاه است. وضعیت‌های به ظاهر ساده ای که دایره توجه‌ات را بیشتر کرده و درگیرت می‌کند. یک حوزه مغناطیسی از اندیشه، تکنیک و احساسات قدرت پیش برنده‌ای هم از نظر موضوعی و هم غافلگیری دارد.
قطب‌الدین صادقی با بیان محتوای نمایشنامههای همتی گفت: او در چند نمایشنامه عملا به ما درس اخلاق می‌دهد. البته در جامعه امروزی همه جا به ما درس اخلاق می‌دهند اما در عمل نشان می‌دهیم که چقدر بی اخلاقیم. در سطح بالاتر به دنبال اخلاق گرایی هستیم اما در سطح پایین همه دزد و کلاه بردار هستیم. آنچه سیروس می‌نویسد محتوای ایجابی دارد و یک‌جور پند و آموزه‌هایی است که ارزش‌های اخلاقی را یادآوری می‌کند. بعد دیگر آثار او تبلیغ است. مثلا تبلیغ درباره جنگ که بخشی از دغدغه‌هایش است. بخش دیگری از آثارش نیز انتقادی است.
صادقی درباره جنبه‌های دیگری از اثر همتی توضیح داد: در مراحلی که سیروس همتی کار می‌کند یک طنز جذاب دارد که از شیرینی خودش مایه می‌گذارد. دیالوگ نویسی‌اش سره است. جملات کوتاه و تاثیر گذار است. اضافه گویی ندارد. نوشتن نمایشنامههای کوتاه برای جامعه‌ای که حوصله مسائل بلند را ندارد، هنر کمی نیست. به سیروس درود می‌فرستم. امیدوارم در تمام مراحل زندگی‌اش موفق باشد و بتواند بخشی از نیازهای جامعه امروز را برطرف کند.
--------------------------------------------------------------------------
تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانه‌ها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانه‌ای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه‌های لازم، منتشر گردد.
------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامه‌های کشور را رایگان مطالعه کنید -------------
روزنامه‌های عمومی | روزنامه‌های اقتصادی | روزنامه‌های ورزشی | سایر روزنامه‌ها| هفته‌نامه و ماهنامه | نشریات استانی
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۶۱۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پدر مددکاری اجتماعی ایران: تعطیل کردن نمایش خانگی دردی از بحران‌های اجتماعی دوا نمی‌کند
معضلات اجتماعی که دسته بزرگی از مسائل مختلف را در برمی‌گیرند، مدت‌هاست که به بخش گریزناپذیری از پرداخت به واقعیت‌ها تبدیل شده و انعکاس آنها در فیلم و سریال‌ها از ملزومات شکل دادن به داستانی بر مبنای حقیقت محسوب می‌شود. اتفاقی که البته اغلب مورد نقد قرار گرفته و بخشی از شیوع همان معضلات به گردن آن انداخته می‌شود. اما مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه نظری خلاف این موضوع دارد و معتقد است که نباید بار همه مسائل را بر گردن فضایی مثل نمایش خانگی انداخت، فضایی که بی‌پرده‌تر، از آنچه در جامعه شاهدش هستیم می‌گوید. اقلیما در گفتگو با جوان آنلاین، در خصوص دخیل بودن رسانه‌های مختلف از جمله شبکه نمایش خانگی در اشاعه معضلی مثل اعتیاد یا مصرف دخانیات که در برخی از آمار به آن اشاره می‌شود، بیان کرد: زمانی که از یک مسئله اجتماعی حرف می‌زنیم، باید حواسمان باشد که آن معضل یک روزه به وجود نیامده و اشاعه آن به دست کم چند سال زمان نیاز دارد. در واقع نمی‌توان گفت که، چون در فلان سریال بازیگری سیگار می‌کشد، پس او باعث افزایش مصرف دخانیات شده است، بلکه تمام این آثار معلولی از علت اصلی هستند. او با تأکید به لزوم رفع علت هر معضلی از پایه و اساس آن افزود: در این چرخه اگر به عنوان مثال دزدی را گرفتند، نمی‌توان گفت، چون پلیس حواسش نبود، او دزد شده چرا که تبدیل یک انسان به فردی که دزدی می‌کند در یک لحظه اتفاق نمی‌افتد، بیکاری، گرانی و موارد دیگری هستند که به هم متصل‌اند و در نهایت باعث می‌شوند تا یک نفر دست به دزدی بزند. در سوی دیگر اگر به من بگویند فردی دو سال است که درگیر اعتیاد شده، من آن را نمی‌پذیرم و مثلا اگر آن فرد ۲۲ ساله باشد، می‌گویم او ۲۲ سال است که اعتیاد دارد چرا که از بدو تولد او تا این سن موارد گوناگونی مثل شرایط اجتماعی، مدرسه، محیط، جامعه و ... در رشد او و سوق دادنش به این سمت دخیل بوده‌اند، تا جایی که او دیگر طاقت نیاورده و درگیر این جریان شده است. به همین دلیل است که قبل از ارائه هر آماری باید ریشه آن را پیدا و حل کرد. عدم وجود آمار متقن هم یکی دیگر از مواردی بود که اقلیما با اشاره به آن گفت: هر کسی که درباره موضوعی آماری را ارائه داد، قابل قبول نیست و باید دلیل و مدرک داشته باشد چرا که در واقعیت ما به معنی واقعی کلمه آمار دقیقی از اشاعه معضلات مختلف نداریم. در این میان هر فردی به خودش اجازه می‌دهد تا حرف بزند و آمار بدهد، جریانی که در کلِ مملکت ما اغلب به چشم می‌خورد و باعث شده تا هر کسی در هر فضایی پیرامون جریانی که تخصصش را ندارد، نظر بدهد. مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه این جامعه‌شناس افزود: گاهی می‌گویند اگر جوانان گرایش بیشتری به سیگار و دخانیات پیدا کرده‌اند، به دلیل نمایش آن در سریال‌ها است، در صورتی که همانطور که اشاره کردم، این انعکاس معلول علت اصلی آن است. یک جوان سیگار می‌کشد، چون بیکار است، حوصله‌اش سررفته یا درگیر فشار‌های روانی شده که همین جامعه به آن وارد کرده است. این قیاس هم مثل چسباندن عنوان افسردگی به هر بیماری است که حال خوبی ندارد. جالب است بدانید هیچ روانشناس و روانپزشکی در زمینه افسردگی به معنای واقعی در ایران کار و تحقیق منسجم نکرده است و از طرفی به هرکسی که می‌گوید حالم خوش نیست، عنوان افسرده را می‌دهند! این در حالی است که اتفاقا ما چندان افسرده واقعی نداریم، کسی که افسرده است نمی‌تواند بار‌ها با خانواده‌اش بحث کند یا حتی فعالیت خاصی داشته باشد، اما مثل خیلی از موارد، این عنوان یعنی افسردگی را به هرکسی که به دلایل مختلفی خوب نیست، اختصاص می‌دهند. اقلیما با بیان اینکه نمی‌شود با پاک کردن صورت مسئله، جلوی مردم را گرفت، عنوان کرد: در ادامه همین جریان است که در خصوص فضایی مثل نمایش خانگی چنین آماری مطرح می‌شود تا بهانه‌ای باشد برای تعطیل کردن آن، اما نمی‌شود جلوی مردم و اشاعه معضلات اجتماعی را به این صورت گرفت و این اقدامات تنها دخالت در کار دیگری محسوب می‌شود. ما در این موارد به علت‌ها فکر نمی‌کنیم و تنها معلول را می‌بینیم. می‌گوییم نمایش خانگی به بعضی بحران‌ها دامن می‌زند، پس باید آن را جمع کرد! غافل ازینکه با این اقدام مشکل را ده برابر کرده‌ایم، زیرا بعد این سوال به وجود می‌آید که اگر مردم این سریال‌ها را نبینند، پس چه چیزی را تماشا کنند؟ تلویزیونی را که هیچ برنامه‌ای ندارد و تنها معطوف به خبر و چند برنامه گفتوگو محور است یا ماهواره و رسانه‌های دیگر را؟ مردم نمایش خانگی و سریال‌ها را دنبال می‌کنند، چون قصه دارد و در جایی مثل تلویزیون این اتفاق وجود ندارد. پدر مددکاری اجتماعی ایران در پایان خاطر نشان کرد: در تمام جوامع با مطرح کردن مشکلات به دنبال حل آن می‌روند، این اتفاقی است که باید به آن پرداخته شود نه آماری که در واقع وجود ندارد و یا دقیق و درست نیست. آمار باید برگرفته از تحقیقی مدون باشد نه اینکه بر مبنای نظر یک یا چند نفر شکل بگیرد و ارائه شود. ما این شکل از آمار را نداریم، چون هزینه زیادی می‌طلبد و امروز استاد دانشگاه و محقق ما، راننده اسنپ شده، اما این بودجه در اختیارش قرار نمی‌گیرد، چون اگر بخواهد روی یک موضوع کار کند، باید هزینه زیادی صرف آن شود و وقتی این اتفاق نمی‌افتد، یک نفر صحبتی را مطرح می‌کند و دیگری با اعلام اینکه مثلاً شیوع اعتیاد را بررسی کرده‌ایم آن را مطرح می‌کند. علاوه بر این ما با آسیب‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنیم که همه و همه عامل شکل‌گیری معضلاتی مثل اعتیاد، بزهکاری و... می‌شوند. در این میان هم اغلب کسی پاسخگو نیست. کانال عصر ایران در تلگرام
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت